Gisteravond luisterde ik naar Annejet van der Zijl. Zij sprak hier in Laren over haar boek Bernhard. Annejet vertelde hoe het begrip tijdgeest als een rode draad door haar boeken loopt. Een verhaal in de context van zijn eigen tijd te plaatsen is voor haar De uitdaging. Zo ontstaat bijvoorbeeld een genuanceerder beeld over Bernhard.
En wat heeft dat te doen met het lijf?
Annejet vertelde hoe ze op haar uitdaging en fascinatie stuitte. Zij was 18 in 1980, haar man in 1968. In 1980 werden academici vooral werkeloos en was crisis elke dag het buzzwoord. In 1968 ging het over vrije liefde en relletjes. Tot op de dag van vandaag maakt dat, dat hij anders in het leven staat dan zij.
En dat in het leven staan doe je met je lijf. Toch? Ja het lijkt me wel dat het eerste meer spanning in het lijf heeft opgeleverd dan het tweede.
Tijdgeest maakt je tot wie en wat je bent. Natuurlijk komt er veel meer bij kijken, maar het onderstreept wel mijn idee dat investeren in zelfkennis wijzer is dan het al te stringent volgen van diëten en adviezen per doshatype, bijvoorbeeld.