Mijn praktijk heet dus Lijf’s … naar die levendigheid, die vitaliteit die door je lijf stroomt. Een stroom met een steeds veranderende en tegelijk unieke, zelfs mystieke kwaliteit. Ook wel de ‘sense van zelf’ genoemd.
Ooit las ik een prachtige tekst, The Existential Givens van Siebrecht Vanhooren, met daarin een paragraaf over ons belichaamde bestaan. Die bewerkte ik tot onderstaande:
“Ons lijf laat ons het bestaan zien in zijn meest basale vorm. Het is door ons lichaam, dat we onszelf en de wereld om ons heen waarnemen. Zo laat het lichaam zien, wat het betekent om te leven. Het is ook via dit geleefde lijf, dat we ervaren wat belangrijk voor ons is. Het lichaam laat ons weten, als we niet in lijn met liefde leven. Wanneer we overschatten, onderschatten, opjagen, onderdrukken of niet afstemmen en niet uitgelijnd zijn, dan sputtert het lijf.
Het is ons lichaam, dat ons in contact brengt met het hier-en-nu in al zijn facetten: kleuren, geuren, borrels, prikkels, druk, vrijheid. Niet onze ‘mind’, niet onze wilskracht. Die zijn in het gunstige geval, dienend en kunnen ons helpen bij grip organiseren, beheersen en bezig zijn met hoe het anders kan, was of zou moeten zijn.
Een moment wordt levend, enkel dankzij ons lijf. Ons bestaan is niet te vinden in het verleden, noch in de toekomst, noch in ons levensverhaal. Het leven is hier en nu. Wat hieruit voortvloeit is een prachtige paradox. Wanneer we in werkelijk contact komen met deze sense van ons leven, overstijgen we onze individualiteit. Als we ons afstemmen op de signalen van ons lijf in het hier-en-nu, komen we in lijn met een universele ervaring. Waardoor we ons weer één weten met het grote mysterie.”
Ik wens je alle steun van deze unieke kwaliteit, die blijkbaar al door je lijf stroomt!